درود به همه دوستان خوب ITPRO
مطلبی که در زیر آمده به درخواست برخی از دوستان و نیز با اندکی تلخیص از چند وبسایت ایرانی، به اضافه اطلاعات شخصی خودم طی چند سالی که در زمینه شبکه فعالیت داشته ام می باشد. امیدوارم مطلب بتواند راه گشای آنان که قصد مهاجرت به خارج از کشور را دارند باشد، و به یک انتخاب صحیح در این زمینه منجر گردد. لطفا استدعا دارم متن زیر را با بی طرفی کامل خوانده و تصمیم نهایی را بر اساس داشته ها و نداشته های خودتان بگیرید، و تحت هیچ شرایطی باطن زندگی فعلی تان را با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکنید. پس با ما باشید.
بحث مهاجرت و خروج از کشور در طی سال های اخیر به یکی از مباحث داغ بین جوانان و بالاخص جوانان تحصیل کرده مبدل شده است، که شاید به نوعی بتوان از مهم ترین دلایل مهاجرت افراد را مشکلات عدیده اقتصادی کشور طی سال های اخیر و نیز معضلات و فشارهای اجتماعی بر روی افراد دانست. پس به دید من، به دو دلیل مهم اجتماعی و اقتصادی ست که ایرانیان و به خصوص قشر تحصیل کرده، در سال های اخیر به امید یافتن پست و پرستیژ کاری و داشتن درآمد و زندگی بهتر به مهاجرت روی آورده اند. از این روی بنده نیز با توجه به تجربیاتی که با زندگی در جامعه ای غیر ایرانی کسب کرده ام، و اندکی اندکی اندکی با شرایط زندگی و مهاجرت آشنایی نسبی دارم، تصمیم به ارائه مقاله و نیز بحثی با همین مضمون در وبسایت ITPRO کردم، که خواندن آن را چه برای افرادی که در اندیشه مهاجرت به سر می برند و چه آنان که عشق به وطن دارند، خالی از لطف نمی بینم. مقاله پیش رو تنها به ذکر نکات مثبت و منفی مهاجرت برای متخصصین شبکه پرداخته و نویسنده به هیچ وجه قصد شستشوی مغزی افراد برای تحریک آنان به منظور خروج از کشور را ندارد، و تصمیم گیرنده نهایی در آخر خودتان خواهید بود.
به منظور شروع این بحث نیز، ابتدا لازم می دانم تا به ذکر تجربیات خود و نیز دوستان مهاجرت کرده به اقصی نقاط دنیا در سال های اخیر و با مدرک مهندسی شبکه بپردازم. گفتنی ست بیشتر مطالب ارائه شده با توجه به تجربیات مهاجرت به استرالیا می باشد:
1. زمانی که یک نیروی متخصص ایرانی اقدام به مهاجرت می کند، حتی اگر از بالاترین سطح سواد زبان انگلیسی هم برخوردار باشد، در بدو ورود به یک کشور انگلیسی زبان دچار افت شدید اعتماد به نفس خواهد شد. در نتیجه تمام افکار و احساسات وی و نیز اعمالش تحت الشعاع قرار خواهد گرفت. این نکته را عرض کردم تا بدانید تقریبا همه افراد هنگام ورود به کشور بیگانه دچار این افت شده و هیچ استثنایی هم وجود ندارد. پس ابتدای امر اگر به کشوری ورود نمودید مدتی به خود زمان و فرصت دهید تا بتوانید اندکی با آن شرایط وفق پیدا کنید.
2. راز زنده ماندن در مهاجرت پیدا کردن کار می باشد. تجربه نشان داده که حتی دوستانی که با تخصص بالا (طبق گفته خودشان) و نیز منابع مالی نسبتا خوب (بازم طبق ادعا و گفته خودشان) مهاجرت می کنند، پس از اتمام منابع مالی و خالی شدن جیب یا به ایران بر می گردند، و یا به دلایلی از جمله سرخورده شدن و موارد این چنینی به کارهای کاملا غیر مرتبط با درآمدهای بسیار ناچیز در آن کشور روی خواهند آورد (مثلا کار کردن در رستوران ...). در نتیجه بسیار مهم است که افراد پیش از اقدام به مهاجرت طرح و Plan برای خود داشته باشند و با برنامه ریزی کاملا حساب شده از کشور خارج شوند. فرض کنید هم اکنون پا به خاک انگلیس یا کشوری دیگر گذاشته اید، آیا اکنون که در خیال خود به آنجا مهاجرت کرده اید به نظرتان شرایط مساعد است؟ آیا موقعیت هایتان واقعا همان چیزی ست که انتظارش را داشته اید؟ پس پیش از هر کاری عالم رویا و توهم را کنار گذاشته و با واقعیات مواجه گردید. برای همین است که تاکید بسیاری بر داشتن پلن پیش از رفتن می کنم.
3. در دیگر کشورهای پیشرفته و صنعتی دنیا، بیش از آن که به مدرک شما بها و اهمیت داده شود، ابتدا به فاکتورهای گوناگون دیگری هم چون راستگویی و قابل اعتماد بودنتان اهمیت می دهند و برایشان ملاک می باشد.
4. فاکتور بسیار مهم دیگر در کشورهای صنعتی کار گروهی شماست، یعنی بسیار مهم و حائز اهمیت است که بتوانید به نحو احسن به صورت تیمی و گروهی کار کرده و به اصطلاح ساز خودتان را نزنید و کاری که دوست دارید یا فکر می کنید که بهتر است را انجام ندهید. متاسفانه این یک مورد در ما ایرانیان به دلایل گوناگون که مهمترین آن دلایل جامعه شناختی ست بسیار ضعیف می باشد، و اکثریت قریب به یقین مان در کارهای گروهی و برنامه ریزی شده بسیار ضعیف عمل می کنیم. در نتیجه این موضوع ممکن است برای کسانی که مهاجرت می کنند به معضلی تبدیل گردد. پس پیش از تصمیم گیری به مهاجرت، ابتدا به سنجش توانایی کار گروهی تان بپردازید و خود را در آن ارزیابی کنید.
5. قبلا هم چند بار در این وبسایت و هم سایت های دیگه گفتم و بازم میگم: داشتن مدرک بین المللی خیلی خوبه، و بنا به تجربه شخصی من حداقل دارای دو حسن خواهد بود: اول این که در شرکت های خارجی از شما برای مصاحبه دعوت به عمل خواهد آمد، و دوم این که اگر واقعا کاربلد و خبره نیز باشید بعدها در محیط کار برای شما یک امتیاز مثبت محسوب خواهد شد.
6. مورد بعدی اینه که دوستان تصور نکنند که هر کس مدرک CCIE یا MCSE داره، دیگه متخصص و با تجربه هست. در بازار شبکه و آی تی خارج از کشور اصطلاحی بین قشر متخصصین آنجا به نام Paper MCSE و Real MCSE وجود دارد. در واقع به فردی که تنها دارای این مدارک باشد لقب Paper و به کسانی که به جز مدرک دارای تخصص کافی نیز باشند لقب Real داده می شود. این مطلب رو به خصوص در این جا عنوان کردم تا بدونین که حتی اگر دارای بالاترین و معتبرترین مدارک هم در شبکه باشین، کارفرمایان در اروپا و آمریکا یا دیگر کشورهای صنعتی بسیار باهوش هستند و از روش های کاملا غیر محسوس خودشون تجربه شما رو در زمینه های گوناگون خواهند سنجید. پس شدیدا بهتون توصیه می کنم که اگر به دنبال اخذ مدرک از روش های غیرمتعارف و مهاجرت به واسطه اون هستید کلا بی خیال بشید بهتره، چون قطعا بعدها به دلیل کاربلد نبودن به مشکل برخواهید خورد. در نتیجه حتما دانش و تجربه خودتون رو توی مدارکی که می گیرید تا حد ممکن بالا ببرید. تاکید می کنم: لطفا اگر هم مدرک دارین، متخصص واقعی باشید.
7. یکی دیگر از بزرگترین موانعی که افراد مهاجر بعد از دانستن زبان کشوری که به آن مهاجرت می کنند ممکن است با آن گریبان گیر شوند موضوع Local Work Experience است. به این معنا که حتی اگر همه موارد بالا رو هم با موفقیت پشت سر گذاشته باشید، اما برای مدتی از شما می خواهند تا در موسسات و شرکت های عموما غیر دولتی به صورت داوطلبانه یا کارآموزی به مدت معین مشغول به کار شوید تا از بازدهی شما و نیز روابط اجتماعی تان کاملا مطمئن گردند. ضمن این که پس از پایان کار داوطلبانه نیز می توانید از آن در رزومه خود استفاده کنید، و از این روی خود یک نقطه مثبت برایتان به حساب می آید.
8. حتما تکنیک های نوشتن رزومه و Cover Letter کشوری را که به آن مهاجرت می کنید یاد بگیرید، چرا که تاثیر Cover Letter برای استخدام شدن در خارج از کشور بسیار بسیار با اهمیت می باشد. ضمن این که اگر دوست داشته باشید می توانید با مراجعه به کتاب نامه نگاری به زبان انگلیسی برای دانشجویان ایرانی نوشته خانم Sarah J. Rutledge Moridi با انواع و اقسام Cover Letter و نیز نحوه صحیح نوشتن رزومه آشنا شوید.
9. پس از این که در جایی استخدام شدید، از همان ابتدای کار توقع حقوق خیلی بالا و نیز داشتن پست های سنگین را نداشته باشید، اصولا حد و حدود حقوق برای کارها و میزان تجربه کاری از قبل در چارت سازمانی شرکت های خارجی تعریف شده و کارفرما نمی تواند کمتر یا بیشتر از آن چه که قانون برای وی مشخص کرده به شما بپردازد. این موردی که گفتم شاید توی ایران همه جا صدق نکنه، اما در کشورهای صنعتی همیشه صدق کرده و ثابت می باشد.
10. و آخرین نکته ای که باید عرض کنم اینه که در کشورهای سرمایه داری و به خصوص غرب، هر چقدر افراد حقوق بالاتری داشته باشند ملزم به پرداخت مالیات بیشتری نیز خواهند شد. به عنوان نمونه داشتن یک کار با حقوق 100 هزار دلار در سال و نیز کاری دیگر با حقوق 60 هزار دلار در سال شاید به لحاظ ظاهر و درآمدی با هم متفاوت باشند، اما از نقطه نظر مالیاتی در پایان ممکن است زیاد فرقی نکنند، و به احتساب کسر مالیات از هر دو تقریبا به مبالغ نزدیک به هم خواهیم رسید، تا جایی که ممکن است افراد بر این اساس و محاسبه مالیاتی که شامل شان می گردد، به این نتیجه برسند که کار با درآمد بیشتر و ساعات کاری بیشتر، به زحمتش نمی ارزد و همان کار با حقوق کمتر را ادامه دهند. پس این مورد را هم مد نظر داشته باشید.
تمام مواردی را که در بالا گفته شد برای یافتن کار از طریق تخصص در خارج از کشور جزو ارکان اساسی محسوب شده و به منظور شروع و نیز ارتقا پست در آینده از ضروریات می باشد. موارد ریز بسیار دیگه ای هم بود که در اینجا از ذکر آن ها صرف نظر شد و از حوصله این بحث خارج هست، که ممکنه در آینده به آن ها بپردازم. ممنون که وقت گذاشتید و مطلب رو مطالعه کردید.
شاد باشید